Ελεύθερες σκέψεις: Κάτι πιο λίγο και από το τίποτα..

Και βρέθηκα σε λάθος τόπο και χρόνο. Ο χρόνος μοιάζει με βόμβα όταν ανατινάζεται σ ,άφήνει γυμνό. Και έζησα μόνος με την μελαγχολία του ρολογιού, κάθε δευτερόλεπτο έμοιαζε αιώνας. Κάτι πιο λίγο και από το τίποτα, κάτι πιο μισό από ολόκληρο.


Και σκάλισα τις λέξεις, σκάλισα τις χαμένες ώρες σε κάθε χτύπο του ρολογιού. Εδώ σ' αυτό τον κόσμο ο θεός μοιάζει με μικρό παιδί. Σηκώνεται,τρέχει,παίζει,κλαίει, τραγουδά, αποκρυποτογραφεί τις λέξεις σαν να επιμελείται ένας χάος.

Και βρέθηκα σε άλλον τόπο πιο όμορφο από τον προηγούμενο. Με λέξεις, φράσεις, αναστεναγμούς, που συνάντησα για πρώτη φορά. Περπάτησα σε δρόμους που δεν είχαν περπατήσει ούτε άνθρωποι,ούτε θεοί. Έψαξα να βρω το ρολόι να μετρήσω τις στιγμές μου κάτι πιο λίγο και απο το τίποτα.!!

Καθώς τίποτα δεν παραμένει για πάντα έσπασα τον πρώτο καθρέφτη που βρήκα μπροστά μου και τα κομμάτια του έγιναν νερό, μυρίζοντας την πρώτη άνοιξη ενός καινούργιο κόσμου. Λουλόυδια, ήλιος, παιδιά, χαμένοι ταξιδιώτες που ψάχνουν τα ρολόγια τους.

Κάτι πιο λίγο και από το τίποτα. Κάτι μικρό, κάτι ανόητο!!. Σαν ταξιδιώτες που ψάχνουν νέους προορισμούς.

του Θάνου Βασιλικού.