Ξύπνα καημένε μου Ραγιά να θυμηθείς τη δόξα σου και το λαμπρό σου παρελθόν. Ξύπνα καημένε μου Ραγιά να θυμηθείς πόσο ψηλός ήσουν και άγγιζες τους ουρανούς . Τώρα ούτε το φώς του ήλιου δεν μπορείς να αντικρίσεις κατάματα γιατί η καθαρότητα του σε τυφλώνει.
Να σηκώσεις το ανάστημα σου και να αντικρίσεις με τους οφθαλμούς σου την ανέχεια, τη μιζέρια, την αβεβαιότητα που σε έχουν βάλει κάποιοι δήθεν πατριώτες που σου έλεγαν τα παχιά τα λόγια τα μεγάλα.
Κατάλαβέ το καλά ότι κι αν κατάφερες ποτέ μα ποτέ δεν το έκανες με τη βοήθεια των άλλων. Πάντα μονός σου. Μόνος σήκωνες το ανάστημα σου και ρωμαλέα έπεφτες μέσα στην αντάρα της μάχης και έβγαινες πάντα νικητής. Νικητής γιατί πάντα εσύ ήσουν αυτός που αγωνιζόταν υπέρ βωμών και εστιών. Είχες το δίκιο με το μέρος σου όπως και τώρα. Το δίκιο είναι δικό σου αλλά εσύ εκεί, σκυφτός, κάθεσαι και δεν αντιδράς καθόλου. Περιμένεις καρτερικά από τους άλλους να σε αναστήσουν, να σου φέρουν τη δόξα σου.
Όλα έτοιμα δίχως αγώνα, δίχως αγώνα για πραγματική λευτεριά. Σπάσε τα δεσμά της δουλείας σου και γίνε Έλληνας ξανά. Σταμάτα να ψυχομαχείς και κάνε όλη τη γη να δει το αληθινό σου πρόσωπο. Να δεί τα μύχϊα της ψυχής σου, τα οποία έχουν μέσα τους κρυμμένα Χριστό και Πατρίδα . Mε αυτά ως λάβαρο πάντα ήσουν νικητής.
Άιντε καημένε μου Ραγιά, οι επάλξεις σε καλούν για μια ακόμη μάχη. Μια μάχη όμως διαφορετική από τις άλλες. Ύψωσε στη καρδιά σου το Φλάμπουρο της λευτεριάς και υπόταξε τα δεσμά της δουλικότητας σου για μια ακόμη φορά. ¨
Άιντε καημένε μου Ραγιά γίνε Έλληνας ξανά.
Ένα άρθρο του Ηλία Μπουρμπούλα για το pinnokio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου