Πως τρώει την τροφή του ένας αστερίας; Πως αναπνέει η αράχνη κάτω από το νερό; Πώς ζουν τα ψάρια στη θάλασσα της Ανταρκτικής; αυτές είναι μερικές ερωτήσεις που θα απαντηθούν παρακάτω μεταξύ και άλλων πολύ ενδιαφέροντων θεμάτων.
- Ο αστερίας έχει το στόμα και το στομάχι στο κεντρικό τμήμα του σώματός του, το οποίο είναι ενωμένο με τους βραχίωνες. Οταν βρίσκει ογκώδη τροφή, είναι σε θέση(μοναδική περίπτωση ανάμεσα στα ζώα)να αναποδογυρίζει έξω το στομάχι του και να χωνεύει την τροφή έξω από το σώμα του! Ενα επίσης εντυπωσιακό χαρακτηριστικό είναι ότι μερικοί αστερίες στους οποίους ξαναμεγαλώνει κάποιος βραχίονας που έχουν χάσει,ενώ στην οικογένεια των γαλάζιων αστεριών, υπάρχουν είδη που από έναν κομμένο βραχίωνα δημιουργείται καινούργιος αστερίας.
- Υπάρχει ένα είδος Αράχνης που ζει κάτω από το νερό, αν και χρειάζεται αέρα. Για να μην βγαίνει λοιπόν συχνά στην επιφάνεια, καταναλώνοντας ενέργεια και ρισκάρωντας, φτιάχνει μια κύστη αέρα και ζει μέσα σ'αυτήν. Πρώτα, φτιάχνει ένα δίχτυ που το μπλέκει με τα φύκια και το στερεώνει στο βυθό. Στη συνέχεια, χτυπώντας τα πόδια της στην επιφάνεια του νερού, φτιάχνει αφρό και φέρνει στο δίχτυ τη φυσαλίδα που περιέχει οξυγόνο. Εχει φτιάξει έτσι έναν προσωπικό αναπνευστηρα και μπορεί να κάθεται πολλή ώρα στο βυθό!
- Στις παγωμένες θαλασσες της Ανταρκτικής υπάρχουν 2 είδη ψαριών(τουλάχιστον αυτά κατάφερα να βρω), τα Παγοτενία ή Μπερνάκειος και τα Παγέτοψις ή Μακρόπτερος τα οποία κατορθώνουν να επιβιώνουν στις θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν διότι στο αίμα τους ρέει ένα είδος "αντιψυκτικής" ουσίας. Τα ψάρια αυτά, έχουν επίσης μεγάλη καρδιά και μεγάλα βράγχια, καθώς και πολύ αίμα. Στην επιφάνεια του σώματος δεν εχουν λέπια, αλλά δέρμα μέσω του οποίου μπρούν να οξυγώνονται ευκολότερα. Με τη μεγάλη καρδιά, μεγαλύτερη από αυτές των συνηθισμένων ψαριών, έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα και ταχύτητα κυκλοφορίας αίματος. Οι χαμηλες θερμοκρασίες της θάλασσας απαιτούν περισσότερο οξυγόνο στο αίμα και μια πιο αποτελεσματική κυκλοφορία. Τα ψάρια αυτά λόγων των προαναφερθέντων χαρακτηριστικών τους καταφέρνουν να επιβιώνουν στα συγκεκριμένα πολύ ψυχρά ύδατα.
- Η Φάλαινα Ναρβάλ που ζει στις βόρειες θαλασσες, διαθέτει ένα χαυλιόδοντα ο οποίος είναι γεμάτος από πολυάριθμες νευρικές ίνες. Ο χαυλιόδοντας αυτός την βοηθάει στο να καταγράψει τις μεταβολές στη θερμοκρασία του νερού, την πίεση και κυρίως την συγκέντρωση σωματιδίων στα διάφορα βάθη. Αυτή η ικανότητα εντοπισμού σωματιδίων της δίνει τη δυαντότητα να καταγράφει την αλατότητα του νερού, κάτι που προφανώς την βοηθαέι να επιβιώνει στο παγωμένο αρκτικό περιβάλλον. Επίσης μπορεί να εντοπίζει σωματίδια τα οποία είναι χαρακτηριστικά των ψαριών που αποτελούν την κύρια τροφή της.
Το γεγονός ότι οι Φάλαινες Ναρβάλ "ξιφομαχούν" με τους χαυλιόδοντες τους, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μάλλον πρόκειται για ένα είδος μεταξύ τους επικοινωνίας.
Πηγές - Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια Newton, Science Illustrated.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου