Το κράτος παρακράτησε ή παραστράτησε; Του Θάνου Βασιλικού

    Καλησπέρα, καλησπέρα. Το κράτος παρακράτησε ή παραστράτησε; Κατά πόσο εφαρμόζουμε την δημοκρατία; Τι σημαίνει η λέξη δημοκρατία; Ονειρεύεστε ακόμη; Ή λειτουργείτε σαν ρολόι έτοιμο να εκραγεί;

Κεφάλαιο 1ο: Δημοκρατία

    'Εχω την αίσθηση ότι η λέξη δημοκρατία κρύβεται μέσα σ' αυτά τα λόγια του Βολταίρου "Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες..!" 

    Σύμφωνα με την ιστορία η "δημοκρατία" γεννήθηκε στην Ελλάδα. Μήπως τελικά η Ελλάδα είναι η χαϊδεμένη της ιστορίας;

    Σε κάθε πρόβλημα που παρουσιάζεται επικαλούμαστε την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας. Μήπως ν'αφήσουμε την ιστορία στο παρελθόν; Θεωρώ ότι έχουμε πλούσια ιστορία αλλά σε κάθε πρόβλημα η λύση δεν είναι το παρελθόν!!

    "Όσο υπάρχουν στον κόσμο παιδιά, ζώα και λουλούδια,μη φοβάστε, όλα θα πάνε καλά." Η φράση του Νίκου Καζαντζάκη ίσως θέλει να μας δείξει ότι κάθε τέλος είναι μια αρχή!!

Κεφάλαιο 2ο: Πολιτική άποψη

    Η έννοια της πολιτικής άποψης δεν σημαίνει κιόλας ότι ασχολούμαι ενεργά. Πολιτική άποψη αποκτάς για τον εαυτό σου. Πώς αποκτάται η πολιτική άποψη; 

    Ένας μεγάλος παράγοντας είναι το οικογενειακό περιβάλλον. Όλοι έχουμε αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία. Και ίσως να θυμόμαστε τους γονείς μας να συζητάνε πολιτικά. Όταν φτάνεις όμως σε μια ηλικία των δεκαεννιά χρονών η δικαιολογία "οικογένεια" δεν υφίσταται. 

    Η φράση "δεν ασχολούμαι γιατί δεν με ενδιαφέρει" δεν δικαιολογεί. Δεν θα σας πω τι να υποστηρίζετε ή τι όχι! Θα σας πω ν' ασχοληθείτε! Σας αφορά όλους. Ζείτε σε μια χώρα, σε μια κοινωνία που καλώς ή κακώς βάζουμε τη γνωστή κασέτα και διαλαλούμε όχι αυτό, όχι εκείνο,μα γιατί αυτό; 

    Δε χρειάζεται να πεις και εσύ αυτή την κασέτα. Εσύ πες το "εγώ" σου. Μερικές φορές η αλήθεια του "εγώ" σου έχει μεγαλύτερη σημασία από μια κασέτα.

Κεφάλαιο 3ο: Ε.Ρ.Τ.

    Πού χαθήκατε βρε παιδί μου εσείς οι επαναστάτες της Ε.Ρ.Τ.; Εσείς που λέγατε φεύγω να "συμπαρασταθώ"; Μπας και είστε μόδα; Ή βρήκατε καινούργια θέματα; (δολοφονίες, δύο άκρα, κ.λπ)

    Λυπάμαι τη Λιλιπούπολη του Μάνου Χατζιδάκι, λυπάμαι τις καθαρίστριες καθώς και τους απλούς υπαλλήλους. Δεν λυπάμαι για τους μεγάλους δημοσιογράφους, για τα υπέρογκα ποσά που ξοδεύτηκαν, για τα εγκλήματα.
    Αν η Ε.Ρ.Τ. λειτουργούσε σαν το συνδρομητικό κανάλι Nova, και σου λέγανε ότι κάθε μήνα θα μας δίνεις πενήντα ευρώ για να είσαι συνδρομητής, εσύ θα γινόσουν;

Κεφάλαιο 4ο: Τα δύο άκρα

    Από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τα δύο άκρα φανταζόμουν ότι ήταν δυο πλευρές και τραβούσαν ένα σχοινί. Βέβαια ο νικητής δεν ήταν αυτός που θα παρέσυρε ο ένας στην πλευρά του άλλου, αλλά αυτός που θα τους πονέσει περισσότερο.

    Δεν καταλάβατε ακόμη ότι η βία γεννάει βία; Τα δύο άκρα είναι ακριβώς το ίδιο. Το μόνο που αλλάζει είναι οι πλευρές.

Τώρα, αν το κράτος παραστράτησε ή παρακράτησε είναι δική σας κρίση....