Όλους αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για τη πατρίδα τιμούμε σήμερα. Τους αγωνιστές για την ελευθερία. Μιας και το δένδρο της λευτεριάς, για να ανθήσει πρέπει να ποτιστεί με αίμα !Αίμα το οποίο έρεε άφθονο στο Καλπάκι, στη Κλεισούρα, το Τεπελένι, τα αιματοβαμμένα Καλάβρυτα, το Δοξάτο Δράμας και το Χορτιάτη και σε άλλες τόσες μάχες και σε άλλα τόσα εγκλήματα. Όλοι αυτοί ήσαν Έλληνες και σαν Έλληνες έμαθαν, ακόμη από τα γεννοφάσκια τους, τι πάει να πει Ελλάδα.
Το ήξεραν γιατί κάθε σπίτι που υπάρχει σε τούτη τη δόλια γη έχει και από ένα νεκρό σε κάποια μάχη. Αυτούς τους νεκρούς ο Έλληνας δεν μπορούσε να τους ξεχάσει. Το έλεγαν από παλιά τα μεγάλα τους γράμματα, “ή ταν ή επί τας” και το ελευθερία ή θάνατος ήταν πολύ φρέσκο ακόμη στη μνήμη τους για να ξεχαστεί. Έτσι λοιπόν, Ελλάδα σημαίνει πρώτα από όλα ελευθερία, δικαιοσύνη, αρετή και μέτρο. Όποτε κάποιος προσπαθούσε να καταλύσει και να αφαιρέσει κάτι από τα παραπάνω τότε ο ραγιάς γινόταν Έλληνας και όρθωνε το κορμί του σαν θεριό μπροστά στις σφαίρες, μπροστά στο θάνατο και έλεγε θα ζήσω ή θα πεθάνω και για να γεμίσει η χωρα με αέρα λευτεριάς, ο Έλληνας στρατιώτης φώναζε με όσο δύναμη σωματική του είχε απομείνει και κυρίως με την τεράστια ψυχική δύναμη που είχε "Αέρα-Αέρα". Φώναζε αέρα γιατί ο αέρας ο σκλαβωμένος δεν του πάει και θέλει αέρα καθαρό και λεύτερο, δίχως γραικύλους και ανδρείκελα. Αυτοί ήταν οι Έλληνες που τότε αντιστάθηκαν και νίκησαν.
Νίκησαν ΟΧΙ για αυτούς αλλά για να κάμουν μια Ελλάδα λεύτερη, δυνατή, ενωμένη. Μια Ελλάδα ευτυχισμένη που θα έβλεπε χορτάτα τα παιδία της και ο άνθρωπος δε θα εκμεταλλευόταν τον άνθρωπο. Ακόμη ονειρεύτηκαν μια Ελλάδα η οποία θα διέπρεπε στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και θα έπαιρνε τη θέση η οποία της αναλογεί.
Πώς εμείς Έλληνες θα παραδώσουμε στους 'Έλληνες που έρχονται μια Ελλάδα σκλαβωμένη, μια χώρα η οποία θα είναι υπό τον ζυγό των ίδιων των Ελλήνων και θα έχει και από πάνω της κεχαγιά Ευρωπαίο;
Κάποιοι στο βωμό της δήθεν σωτηρίας της πατρίδος ξεπουλάνε όσο όσο τη τιμή και δόξα αυτό του τόπου. Φόρεσαν για άλλη μια φορά τη φορεσιά του γερμανοτσολιά και του κουίσλιγκ πρωθυπουργού για να τη σώσουν δήθεν και να δώσουν γη και ύδωρ στους κατακτητές.
Είναι ώρα να ηχήσει μέσα μας το δικό μας ΟΧΙ το οποίο θα γίνει γνωστό στα πέρατα της οικουμένης και τότε ο ραγιάς θα ξαναγίνει Έλληνας και αυτός θα γεννήσει και άλλους Έλληνες.
Tο κείμενο είναι του Ηλία Μπουρμπούλα για το Pinnokio.gr
Το ήξεραν γιατί κάθε σπίτι που υπάρχει σε τούτη τη δόλια γη έχει και από ένα νεκρό σε κάποια μάχη. Αυτούς τους νεκρούς ο Έλληνας δεν μπορούσε να τους ξεχάσει. Το έλεγαν από παλιά τα μεγάλα τους γράμματα, “ή ταν ή επί τας” και το ελευθερία ή θάνατος ήταν πολύ φρέσκο ακόμη στη μνήμη τους για να ξεχαστεί. Έτσι λοιπόν, Ελλάδα σημαίνει πρώτα από όλα ελευθερία, δικαιοσύνη, αρετή και μέτρο. Όποτε κάποιος προσπαθούσε να καταλύσει και να αφαιρέσει κάτι από τα παραπάνω τότε ο ραγιάς γινόταν Έλληνας και όρθωνε το κορμί του σαν θεριό μπροστά στις σφαίρες, μπροστά στο θάνατο και έλεγε θα ζήσω ή θα πεθάνω και για να γεμίσει η χωρα με αέρα λευτεριάς, ο Έλληνας στρατιώτης φώναζε με όσο δύναμη σωματική του είχε απομείνει και κυρίως με την τεράστια ψυχική δύναμη που είχε "Αέρα-Αέρα". Φώναζε αέρα γιατί ο αέρας ο σκλαβωμένος δεν του πάει και θέλει αέρα καθαρό και λεύτερο, δίχως γραικύλους και ανδρείκελα. Αυτοί ήταν οι Έλληνες που τότε αντιστάθηκαν και νίκησαν.
Νίκησαν ΟΧΙ για αυτούς αλλά για να κάμουν μια Ελλάδα λεύτερη, δυνατή, ενωμένη. Μια Ελλάδα ευτυχισμένη που θα έβλεπε χορτάτα τα παιδία της και ο άνθρωπος δε θα εκμεταλλευόταν τον άνθρωπο. Ακόμη ονειρεύτηκαν μια Ελλάδα η οποία θα διέπρεπε στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και θα έπαιρνε τη θέση η οποία της αναλογεί.
Πώς εμείς Έλληνες θα παραδώσουμε στους 'Έλληνες που έρχονται μια Ελλάδα σκλαβωμένη, μια χώρα η οποία θα είναι υπό τον ζυγό των ίδιων των Ελλήνων και θα έχει και από πάνω της κεχαγιά Ευρωπαίο;
Κάποιοι στο βωμό της δήθεν σωτηρίας της πατρίδος ξεπουλάνε όσο όσο τη τιμή και δόξα αυτό του τόπου. Φόρεσαν για άλλη μια φορά τη φορεσιά του γερμανοτσολιά και του κουίσλιγκ πρωθυπουργού για να τη σώσουν δήθεν και να δώσουν γη και ύδωρ στους κατακτητές.
Είναι ώρα να ηχήσει μέσα μας το δικό μας ΟΧΙ το οποίο θα γίνει γνωστό στα πέρατα της οικουμένης και τότε ο ραγιάς θα ξαναγίνει Έλληνας και αυτός θα γεννήσει και άλλους Έλληνες.
Tο κείμενο είναι του Ηλία Μπουρμπούλα για το Pinnokio.gr
ΠΗΓΗ: pinnokio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου