31 Οκτ 2013

Τα πιο κακοποιημένα μνημεία του κόσμου ~ 1ο μέρος

Οι ατραξιόν που κατακλύζονται από ορδές βανδάλων!


Ιστορικές και λιγότερο ιστορικές κατασκευές, περίφημες πάντως στην οικουμένη, γίνονται στόχος πράξεων βανδαλισμού, αλλάζοντας μια για πάντα τη μορφή τους. 

Από ορόσημα για τις πόλεις που τα φιλοξενούν μέχρι έργα τέχνης και απλές τουριστικές ατραξιόν, τα δημόσια αυτά μνημεία μετρούν μια πλούσια ιστορία γκράφιτι και κακοποίησης. 

Άλλοτε στο πλαίσιο της «παράδοσης» και άλλοτε σε μια προσπάθεια μεταμόρφωσής τους, οι βάνδαλοι αποφασίζουν να παρέμβουν δραστικά (και εικαστικά;) αφήνοντας το στίγμα τους βαθιά χαραγμένο στη μορφή τους. 

Και αν διερωτάστε, είναι πράγματι τα πιο κακοποιημένα μνημεία του πλανήτη, με τις δημοτικές Αρχές να τα καθαρίζουν συχνά, αν και μάταια, καθώς οι καλλιτέχνες του δρόμου δεν φαίνονται διατεθειμένοι να τα αφήσουν στην ησυχία τους...

Σημείωση: η πλέον περίφημη κακοποίηση μνημείου αφορά φυσικά στον Παρθενώνα και τα ζοφερά τεκταινόμενα της καταστροφής του, θεωρούμε ωστόσο πως τα γεγονότα είναι γνωστά σε όλους και δεν χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση... 

Ο τάφος του Τζιμ Μόρισον - Παρίσι, Γαλλία




Ο δαιμόνιος ροκάς Τζιμ Μόρισον των The Doors είναι θαμμένος στο παρισινό κοιμητήριο Père Lachaise, μετά τον αιφνίδιο θάνατό του στη γαλλική πρωτεύουσα στις 3 Ιουλίου 1971. Το ταφικό μνημείο του, παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1973 παρέμενε χωρίς όνομα, μετατράπηκε γρήγορα σε χώρο «προσκυνήματος» για τους χιλιάδες οπαδούς του, που άφηναν λουλούδια, γράμματα και αναμνηστικά πάνω του. 
Δεν παρέλειψαν βέβαια να αφήσουν και τόνους γκράφιτι, αρχικά πάνω στο μνημείο του Μόρισον και αργότερα στους γύρω τάφους, τα δέντρα, ακόμα και τις δομές του νεκροταφείου, καθώς οι ορδές των επισκεπτών στα τόσα χρόνια ήθελαν να καταθέσουν την ψυχούλα τους. 



Όσο για το απόλυτο σύμβολο του ταφικού του μνημείου, τη γύψινη προτομή του Μόρισον που φιλοτέχνησε ο κροάτης καλλιτέχνης Mladen Mikulin και τοποθετήθηκε στον τάφο το 1981, μαζί με νέα ταφόπλακα για τα 10 χρόνια από τον θάνατό του, αποτέλεσε αντικείμενο ευρείας -και πολύχρωμης, αλίμονο- «διακόσμησης» από τον κόσμο, μέχρι το 1988 τουλάχιστον που κλάπηκε... 

Ο Τοίχος της Τσίχλας - Σιάτλ, Ουάσιγκτον, ΗΠΑ



Το περίφημο Gum Wall της αμερικανικής πόλης ξεκίνησε με τους πλέον ταπεινούς σκοπούς: το κοινό που περίμενε ατέλειωτες ώρες στην ουρά για να εισέλθει στα θέατρα της περιοχής άρχισε να κολλά τις τσίχλες του στον κοντινότερο τοίχο. Κι ό,τι ξεκίνησε πράγματι ως πράξη βανδαλισμού μετατράπηκε σύντομα σε καινοτόμο έργο τέχνης, ιδιαίτερα μετά το 1999 όταν ο κόσμος άρχισε να συντελεί μαζικά στη διακόσμηση του τοίχου. 



Και πρόκειται πράγματι για ένα από τα ελάχιστα «έργα τέχνης» της οικουμένης που ο βανδαλισμός, αν και δεν ενθαρρύνεται ακριβώς, είναι απολύτως απαραίτητος για τη διατήρηση του καθεστώτος του έργου! 



Εγκατεστημένος στο Post Alley κάτω από το Park Place Market, ο τσιχλο
-τοίχος παραμένει δημοφιλής και συνεχίζει να επεκτείνεται, όσο τουλάχιστον τα θέατρα της περιοχής συνεχίζουν να προσελκύουν κοινό. Κι έτσι η εικαστική παρέμβαση του κόσμου, αν και σχετικά ενοχλητική, μετέτρεψε ένα δρομάκι σε τουριστική ατραξιόν μιας πόλης...

Η Σφίγγα - Γκίζα, Αίγυπτος



Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας είναι ένα από τα παλιότερα μνημεία της οικουμένης, κι ως τέτοιο είναι σχετικά λογικό να έχει παραμορφωθεί από πράξεις βανδαλισμού και να αμαυρώνεται από τα γκράφιτι που φιλοξενεί στο σώμα της. 


Για τη χαμένη μύτη της, ο θρύλος τη θέλει να ανατινάζεται από γαλλικό κανονιοβολισμό κατά τη ναπολεόντεια εισβολή στην Αίγυπτο το 1798, κάτι που φαίνεται ωστόσο να μην ισχύει, καθώς σε σκίτσα που έγιναν δεκαετίες πριν η Σφίγγα συνέχιζε να μην έχει μύτη! 



Η πραγματικότητα είναι ελαφρώς διαφορετική: ο πραγματικός βανδαλισμός συνέβη το 1378, όταν ο Muhammad Sa’im al-Dahr πετσόκοψε τη μύτη της αφού παρατήρησε ότι οι ντόπιοι χωρικοί λάτρευαν το μνημείο ως θεό, παρακαλώντας το να τους δώσει μια καλή σοδειά. Τον βανδαλισμό του τον πλήρωσε βεβαίως ακριβά, καθώς λιντσαρίστηκε κατόπιν από τον αγριεμένο όχλο...

newsbeast.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Λίγο πριν πεθάνεις…»

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν π...