8 Ιαν 2014

Συνέντευξη: «Ματωμένα ρόδα» οι έφηβοι που ακολούθησαν το όνειρο τους!



«Ματωμένα ρόδα» ένα όνομα «που δηλώνει τη συνύπαρξη των όμορφων και των άσχημων στιγμών μέσα στη ζωή». Επιλεγμένο με προσοχή από τον Ανδρέα Σταθούλια , το Νίκο Τζανότη , το Γιάννη Κόττα, τον Κώστα Αλεξίου και το Βασίλη Κανέλλη.


Είχα τη χαρά να τους δω στην πρώτη τους συναυλία το Μάιο του 2012 σε ένα festival στον Πύργο Ηλείας, όταν ακόμη σπούδαζα. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, τέλη Δεκέμβρη του 2013 και παρακολουθώ από την σελίδα τους στο facebook ότι κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ από τον Απρίλιο και προγραμματίζουν σειρά εμφανίσεων. Τότε είναι που κάνω μία πρώτη επικοινωνία και τους ζητώ να μου δώσουν μία συνέντευξη. Η απάντηση τους άμεση και μάλιστα θετική.




Οπότε και η πρώτη μου συνέντευξη ήταν γεγονός:

Ερ.1: Πως προέκυψε η ιδέα να φτιάξετε το group; Τι σημαίνει για τον κάθε ένα σας το να ανήκει στο συγκεκριμένο group;

Ματωμένα Ρόδα: Ήταν κάτι που το είχαμε στο μυαλό μας απο τα εφηβικά μας χρόνια. Από την παιδική κιόλας ηλικία κάποιοι από εμάς ασχολούνταν ήδη με τη μουσική και έπαιρναν μέρος σε πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Με την πάροδο του χρόνου αυτή η σκέψη, σε συνδυασμό με την ανάγκη που αισθανόμασταν για έκφραση και δημιουργία, μάς ώθησε στη δημιουργία της μπάντας. Κι έτσι από το 2009 είμαστε μαζί και κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Για τον καθένα μας αυτό αποτελούσε, θα λέγαμε, ένα μικρό όνειρο, το οποίο έχουμε την τύχη και τη χαρά να το ζούμε ακόμα με την ίδια όρεξη και τον ίδιο ζήλο που είχαμε και όταν ξεκινούσαμε.



Ερ.2: Πως επιλέχτηκε το συγκεκριμένο όνομα, τι σημαίνει για σας το όνομα «Ματωμένα ρόδα»;

Ματωμένα Ρόδα: Το όνομά μας επιλέχτηκε με μόνο σκοπό να δηλώσει τη συνύπαρξη των όμορφων και των άσχημων στιγμών μέσα στη ζωή. Είναι δυο λέξεις αντίθετες και αντιφατικές όπως και τα βιώματα των ανθρώπων,που είναι πότε χαρούμενα και αισιόδοξα και πότε λυπηρά και μελαγχολικά. «Ματωμένα Ρόδα» θα μπορούσαμε να πούμε πως σημαίνει για μας να μη ξεχνάμε τι είναι η ζωή και πώς να ψάχνουμε σε κάθε της στιγμή την ομορφιά της.



Ερ.3: Δημιουργηθήκατε μέσα στην καρδιά της οικονομικής κρίσης και ούτως ή άλλως το να είσαι μουσικός στην Ελλάδα του σήμερα δεν είναι κάτι εύκολο. Τι είναι αυτό που σας κάνει να συνεχίζετε;

Ματωμένα Ρόδα: Ο Φρήντριχ Νίτσε είχε γράψει: «Αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα».Αποφεύγουμε γενικότερα να εστιάζουμε την προσοχή μας στην κρίση και στις υπαρκτές φυσικά δυσκολίες της, γιατί όσο κανείς επικεντρώνεται σ’ αυτήν άλλο τόσο εκείνη θα γίνεται κομμάτι της ζωής του και μάλιστα άσχημο. Όντως είναι δύσκολο να ζεις στην Ελλάδα του σήμερα, και όχι μόνο σα μουσικός, αλλά όταν αγαπάς κάτι και το θες τόσο πολύ, δεν το αφήνεις όσες δυσκολίες κι αν προκύψουν στην πορεία. Η μουσική για μας είναι η λύση μας σε κάθε πρόβλημα, το «καταφύγιο» μας όταν θέλουμε κάπου μυστικά να κλάψουμε, να γελάσουμε, να προβληματιστούμε, να εκφραστούμε. Σε όλο αυτό η κρίση δε χωράει.




Ερ.4 : Πως βλέπετε τις αντιδράσεις του κόσμου απέναντι σας; Το ελληνικό κοινό αγκαλιάζει εύκολα ένα νέο συγκρότημα και μάλιστα με ελληνόφωνο στίχο ή επιλέγει να μένει στα ακούσματα του ’90;

Ματωμένα Ρόδα: Από όσα μπορούμε να καταλάβουμε, η αντίδραση του κόσμου ήταν και είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Φυσικά η εποχή μας, όσον αφορά τουλάχιστον τη μουσική, δεν έχει καμία σχέση με τη δεκαετία του ’90, τότε που άκμαζε το ελληνόφωνο ροκ. Πιστεύουμε όμως πως ο κόσμος έχει τη διάθεση και την ανάγκη να ακούει κάτι καινούριο. Δε νομίζουμε ότι είναι αρνητικό το ροκ κοινό της Ελλάδας σε νέους καλλιτέχνες. Βέβαια, οι μεγάλες μπάντες αυτού του είδους, όπως οι Τρύπες, τα Ξύλινα Σπαθιά, τα Διάφανα Κρίνα και άλλες, ανέβασαν ψηλά τον πήχη και ίσως αυτό να κάνει το κοινό περισσότερο απαιτητικό απ’ όσο χρειάζεται, χωρίς φυσικά αυτό να είναι κακό.Πάντως αυτό που εκλαμβάνουμε και από την κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου είναι πως ο κόσμος θέλει να ακούει και να ανακαλύπτει νέες μουσικές από καινούριες μπάντες.




Ερ.5: Για τους στίχους σας έχετε επιλέξει την ελληνική γλώσσα για να μπορείτε να εκφράζεστε πιο άμεσα. Τι είναι αυτά που σας επηρεάζουν και σας εμπνέουν να γράψετε ένα τραγούδι;

Ματωμένα Ρόδα: Μας προκαλούν πολλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω και μέσα μας για να γράψουμε. Ακόμα και ένα μικρό βίωμα, μια μικρή εμπειρία που ζούμε, μπορεί να μας οδηγήσει στην ανάγκη να το αποτυπώσουμε πάνω σε ένα χαρτί. Συνήθως μας αρέσει να μιλάμε για την αγάπη, τον έρωτα, τα πάθη, τη νοσταλγία, τη μοναξιά, τις αναμνήσεις και γενικότερα για όσα μπορούν να περιτριγυρίζουν έναν απλό άνθρωπο. Σίγουρα πάντως και τα ακούσματά μας, αλλά και τα βιβλία που πέφτουν στα χέρια μας, δίνουν μεγάλη ώθηση στο στιχουργικό κομμάτι της μπάντας.

 
Ερ. Όταν γράφετε τραγούδια για δικά σας βιώματα και γενικότερα το ότι φανερώνεται ανοιχτά τις σκέψεις και τα συναισθήματα σας μέσα από τη μουσική δε σας φοβίζει; Πως σας κάνει να αισθάνεστε το να γίνεστε, επιτρέψτε μου τη λέξη, ευάλωτοι όχι μόνο σε κάποιον που θα επιλέξει να ακούσει τη μουσική σας αλλά και στο ίδιο το άτομο στο οποίο ίσως να αναφέρεστε μέσα στους στίχους σας;

Ματωμένα Ρόδα: Φυσικά και δεν υπάρχει φόβος σε όλο αυτό που κάνουμε. Η ψυχή μας και ό,τι νιώθουμε αποτυπώνονται σε ένα τραγούδι κι αυτό ταξιδεύει, χωρίς να μας τρομάζει που είναι ελεύθερο ή το πού θα φτάσει. Αυτή είναι η χαρά μας, η ικανοποίηση μας και όχι ο φόβος μας. Αυτός ο τρόπος έκφρασης είναι τόσο γνήσιος και τόσο αγνός που δε σού δίνει τετοια δύσκολα συναισθήματα όπως του φόβου ή της ντροπής. Δεν είναι αδυναμία όλο αυτό αλλά δύναμη και ώθηση, ώστε να μη δειλιάζεις να δείξεις και να πεις όσα έχεις μέσα σου. Αλίμονο, αν νιώθαμε ευάλωτοι για αυτά που θέλει ο κόσμος μας να εκφράσει. Ειδικά για το τελευταίο που λες είμαστε ευτυχείς, που θα φθάσουν στα χέρια του σα νότες ή σαν ποιηματάκι.





Ερ.6: Ποια είναι τα επόμενα βήματα σας; Σκέπτεστε να δημιουργήσετε σύντομα έναν δεύτερο δίσκο ή θα επικεντρωθείτε σε live εμφανίσεις για να σας γνωρίσει περισσότερο το κοινό;

Ματωμένα Ρόδα: Θα κάνουμε και τα δύο από αυτά που είπες. Η προώθηση του πρώτου μας δίσκου «Οι καρδιές μας ηχούν διψασμένα», μέσω των live σε άλλες πόλεις, είναι κάτι που επιδιώκουμε αυτό τον καιρό αλλά ταυτόχρονα ετοιμάζουμε και καινούριο υλικό, το οποίο σιγά-σιγά αρχίζουμε να παρουσιάζουμε στις ζωντανές εμφανίσεις μας.


Να ευχηθώ καλή τύχη στα επόμενα βήματα τους και να πω και ένα ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσαν! Κρατάω τα λόγια του Νίτσε που παρέθεσαν καθώς και το "[..]να μη δειλιάζεις να δείξεις και να πεις όσα έχεις μέσα σου"!

γράφει η Ιωάννα Δελήπαλτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Λίγο πριν πεθάνεις…»

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν π...