Ανεκπλήρωτος Έρωτας . . .

Έσβησα πέντε έξι φορές την πρόταση μέχρι να βρω πώς να αρχίσω. Επίκληση στην αυθεντία, επίκληση στο συναίσθημα όλα καλά, μα δεν με πείθανε. Αποφάσισα λοιπόν να αφήσω την καρδιά μου να μιλήσει, αυτή τα λέει καλύτερα…

Θα μιλήσουμε σήμερα για την κατάρα που ακολουθεί πολλές φορές την αγάπη. Τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Θα μου πείτε γιατί τα μπερδεύω! Γιατί κάθε αγάπη ξεκινάει με έναν έρωτα.

Κάθε Έρωτας ξεκινάει με ένα βλέμμα, τα μάτια όμως αν και είναι δυο μπερδεύονται συχνά και παρασύρονται. Και σε παρασέρνουν και εσένα καμιά φορά σε χείμαρρους από δάκρυα, σε νύχτες αξημέρωτες και αποτσίγαρα πολλά. Μα κανενός τσιγάρου ο καπνός δεν στάθηκε δάσκαλος σωστός για να σου μάθει πως ξεχνάς τα μάτια που σε έκαναν να αλλάξεις τις προτεραιότητες των σκέψεων σου.

Μα ας μην το πάω τόσο θεωρητικά. Κανείς δεν ξέρει ποια είναι η Μοίρα του. Όπως κανείς δεν ξέρει ποια είναι η αδερφή ψυχή του (αν τελικά υπάρχει αυτή η έννοια). Υποθέσεις κάνεις. Υποθέτεις λοιπόν πως για να σκιρτήσει η καρδιά σου στην όψη μίας άλλης καρδιάς κάτι είδε, κάτι αναγνώρισε. Την εμπιστεύεσαι και περπατάς στον δρόμο που χαράζει. Μπορεί να φτάσεις στον γκρεμό μπορεί όμως να φτάσεις και στον Παράδεισο.

Πολλές φορές το μυαλό σου χειριζόμενο τις τεχνικές της λογικής θα σου πει να σταματήσεις εκεί που είσαι και να απολαύσεις το τοπίο τριγύρω αφού πίσω δεν μπορείς να γυρίσεις. Η καρδιά σου λέει όμως προχώρα. Και εγώ πιστεύω πως τα βήματα αυτά που το μυαλό σου βγάζει λάθος είναι τα πιο σωστά, γιατί όποιος μετρά τον έρωτα και όσα για αυτόν θα πράξει, δεν του αξίζει να τον ζει. Κι αν είναι λάθος άνθρωπος τι να κάνεις αυτόν ερωτεύτηκες, φτάσε λοιπόν μέχρι εκεί που εσύ θες και μπορείς. Αν δεν τα καταφέρεις, τουλάχιστον εσύ προσπάθησες. Εσύ διεκδίκησες την ευτυχία σου, απλά εκείνη έχει άλλα σχέδια. Τώρα μπορεί ο άλλος να μην ανταποκρίθηκε εσύ έχασες μια ευκαιρία εκείνος ίσως και να απέρριψε εν αγνοία του την αγάπη την ίδια. Δικό του λάθος όχι δικό σου.

Ο ανεκπλήρωτος έρωτας δυστυχώς δεν σε αφήνει να απομυθοποιήσεις το αντικείμενο του πόθου σου και σε οδηγεί σε μονοπάτια πόνου από τα οποία βγαίνεις δύσκολα.  Ο ρωμαίος φιλόσοφος Σενέκας, είπε για τον Έρωτα : “Si vis amari, ama” που σημαίνει αν θες να σε αγαπούν, να αγαπάς. Το ότι εσύ όμως θα αγαπήσεις δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα σε αγαπήσουν, δηλαδή η παραπάνω φράση δεν επαληθεύεται αμφίδρομα.

Τι κι αν οι φίλοι σου και όσοι σε αγαπούν σου λένε «Μη», εσύ το νιώθεις. Τα βράδια που ξαγρυπνάς κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο τους άδειους δρόμους που θυμίζουν ένα σκίτσο της ψυχής σου που έκανε ένας πλανόδιος ζωγράφος αυτό το «μη» χάνεται μέσα στην νύχτα σαν κλέφτης που δεν κατάφερε να αρπάξει την λεία του.

Είναι κάτι στιγμές που τα τραγούδια κατηγορούν τους φόβους και τρυπούν την ψυχή σου με τις ουτοπίες ή την στήριξη τους σε μια πορεία εναλλάξ για να σε κρατά σε εγρήγορση και εσύ δεν έχεις κάτι να καταρρίψεις τα επιχειρήματα τους μόνο κλαις για όσα δεν έζησες και μάλλον δεν θα ζήσεις.  Όταν η αναπνοή σου  μυρίζει αλκοόλ εκεί κοντά ο Έρωτας γελά για όσα σου στέρησε ή για καλό ή κατά λάθος. Στα πόσα μπουκάλια άραγε ξεχρεώνεις;! Μα δεν χρωστάς, δεν σου χρωστάνε και όμως η ζωή σου θα σε ξεπληρώσει δυο γωνίες παρακάτω.

Κανένας έρωτας δεν είναι εξ’ αρχής ανεκπλήρωτος. Γι αυτό πιστεύω πως πρέπει να το κυνηγάς και όπου πάει. Αν θες να του στείλεις μήνυμα κάνε το, αν θες να πάς να τον βρεις πήγαινε. Μην κάθεσαι παθητικά να δεις τις εξελίξεις, βοήθησε τις εσύ να πάνε εκεί που θέλεις και αν δεν πάνε δεν πειράζει, δώσε τους τις ευχές σου και άλλαξε πορεία. Μην θρηνήσεις δεν έχασες κάτι, ποτέ δεν το είχες, πήγαινε λοιπόν παρακάτω ίσως να βρεις κάτι καλύτερο που θα ‘ναι δικό σου, μόνο δικό σου, ψυχή και σώμα. Πίσω από κάθε βουνό, υπάρχει μια στροφή που θα σε πάει εκεί που πρέπει.

Να γιατί υπερασπίστηκα το δικαίωμα στην επιλογή, γιατί είναι ρίσκο που παίρνεις το αν θα κυνηγήσεις το όνειρο σου στην αγάπη ή όχι. Και ως γνωστόν οι μεγάλες επιτυχίες και οι μεγάλες αγάπες θέλουν και μεγάλο ρίσκο.