15 Δεκ 2013

Το νόημα των Χριστουγέννων !!

Είναι κάποιοι άνθρωποι, που τα Χριστούγεννα μελαγχολούν. Είτε γιατί κάποιος αγαπημένος τούς λείπει, είτε γιατί αυτές τις γιορτές τις είχαν ονειρευτεί αλλιώς. Και η αλήθεια είναι πως τα φωτάκια δεν λάμπουν το ίδιο αν δεν τα χαίρεσαι με αυτούς που θες ή αν δεν τα χαίρεσαι όπως τα θες. Ούτε το δέντρο σκορπίζει την ίδια εορταστική διάθεση και φυσικά δεν σε παρασύρει στα μαγικά μονοπάτια των Χριστουγέννων…
Μα σημασία δεν έχει η ζωή να σου φέρει αυτά που θες εσύ να αποκτήσεις, σημασία έχει να μάθεις να αξιοποιείς αυτά που σου δίνει. Σε μια τέτοια διαδικασία αξιοποίησης συνειδητοποίησα ποιο είναι το νόημα των γιορτινών αυτών ημερών.
Το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων :
Είναι να μάθουμε να αγαπάμε.
Να αγαπάμε τον εαυτό μας, τον διπλανό μας, τις σκέψεις, τα όνειρα μας, το κάθε τι που κάνουμε. Γιατί ακόμα και αν είναι ασήμαντο η αγάπη μας θα το κάνει σημαντικό!
Να μάθουμε να βοηθάμε.
Να βοηθάμε τον εαυτό μας να ξεπερνά ψυχολογικά αδιέξοδα και παγίδες, να βοηθάμε τον διπλανό μας σε κάτι που μας έχει ανάγκη, να βοηθάμε τα όνειρα και τις σκέψεις μας να φτάσουν ακόμα πιο ψηλά και να αναζητήσουν τρόπο να κάνουν το απραγματοποίητο, πραγματικότητα. Γιατί έτσι το μέλλον έχει ελπίδες να είναι καλύτερο, ωραιότερο, χρωματιστό.
Να συγχωρούμε.
Να συγχωρούμε τον εαυτό μας για τα λάθη που έκανε, τον συνάνθρωπο μας για κάποιο του «παράπτωμα» που μας ενόχλησε ή μας στεναχώρησε, τα όνειρα και τις ελπίδες που μας απογοήτευσαν, τις σκέψεις που μας οδήγησαν σε λάθος συμπεράσματα, να συγχωρούμε το κάθε τι που μας πληγώνει.
Και να μάθουμε να μοιράζουμε και να μοιραζόμαστε.
Να μοιράζουμε την πίκρα μας στον άνεμο και την θάλασσα για να την πάρει μακριά και να την σκορπίσει, ώστε να μην μας βαραίνει. Να μοιράζουμε χαμόγελα και θετική αύρα στους γύρω μας. Να μοιράζουμε όνειρα και ελπίδες σε έναν κόσμο που φοβάται και αγωνιά, να μοιράζουμε αγάπη και να την αφήσουμε να πέσει σαν ντόμινο και να ρίξει κάθε τοίχο απρόσωπου που μας έχει εγκλωβίσει σε κομμάτια άχρωμης πραγματικότητας που αποδεχτήκαμε σαν φυλακή και ίσως δεν βρήκαμε τρόπο να αποδράσουμε ακόμα. Και να μοιραζόμαστε, το οτιδήποτε, γιατί όταν μοιράζεσαι ακόμα και το λίγο γίνεται πολύ.
Ο Richard Hutch είχε πει πως η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που όσο περισσότερο απλόχερα το σκορπάς, τόσο πολλαπλασιάζεται. Και είχε δίκιο.
Να αγαπάτε, να χαμογελάτε και να ονειρεύεστε. Να περνάτε υπέροχα, όπου και με όποιους και αν είστε, ότι και αν κάνετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Λίγο πριν πεθάνεις…»

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν π...