Οι traders που έγραψαν ιστορία και κέρδισαν την αγορά με εντυπωσιακές επιδόσεις σε περιόδους αναταράξεων.
Πως προέβλεψαν μεγάλες κρίσεις και αποκόμισαν τεράστια κέρδη;
Πως προέβλεψαν μεγάλες κρίσεις και αποκόμισαν τεράστια κέρδη;
Μερικές φορές, η επενδυτική κοινότητα μοιάζει να λειτουργεί βασισμένη στην υπόθεση ότι ο κόσμος των χρηματαγορών ξεκίνησε το 1929, με το Κραχ στη Wall Street -ή τουλάχιστον ότι οι όποιες χρηματιστηριακές ανθήσεις, «βουτιές» ή κερδοσκοπίες πριν από το 1929 δεν έχουν μεγάλη σχέση με τον επενδυτή τού σήμερα.
Κι όμως, οι τακτικές του παρελθόντος, που εφευρέθηκαν κυρίως σε περιόδους κρίσης και έντονων αναταράξεων ή ιστορικών γεγονότων, δείχνουν ότι το μόνο που αλλάζει σήμερα είναι η πολυπλοκότητα των χρηματοοικονομικών εργαλείων.
«Αν όλο το παιχνίδι είχε να κάνει με το τι έγινε στο παρελθόν, τότε οι πιο πλούσιοι άνθρωποι θα ήταν βιβλιοθηκάριοι», έχει πει πολύ εύστοχα ένας εκ των κορυφαίων επενδυτών, ο Warren Buffett. Ωστόσο, ο Buffett απευθυνόταν στις επενδυτικές πρακτικές και στην πιθανότητα επανάληψής τους. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά που μπορεί να μάθει κανείς εξετάζοντας τα τελευταία 300 χρόνια των επενδυτικών «θαυμάτων»...
ΤΑΥΡΟΙ
Henry Hoare (1677-1725)
Απέφυγε επιτυχώς τη «φούσκα της south sea company»
Την ώρα που ολόκληρος ο κόσμος συμμετείχε εν αγνοία του σε μια από τις, όπως αποδείχθηκε, μεγαλύτερες χρηματοοικονομικές γκάφες όλων των εποχών, η C. Hoare & Co. (την οποία διοικούσε ο Henry Hoare) κέρδισε 20.000 δολάρια (περίπου 4.700 ουγκιές χρυσού) σε διάστημα 6-7 μηνών. Η South Sea Company ήταν μια βρετανική εταιρεία συμμετοχών, που ιδρύθηκε με σκοπό τη μείωση του δημόσιου χρέους και είχε μονοπώλιο στις εμπορικές συναλλαγές με τη Νότια Αμερική.
Όταν ιδρύθηκε, η Βρετανία είχε εμπλακεί στον πόλεμο της Ισπανίας και η Ισπανία είχε τον έλεγχο της Νότιας Αμερικής. Συνεπώς, δεν υπήρχε καμία ρεαλιστική προοπτική για την εταιρεία να εκμεταλλευτεί το μονοπώλιο. Η μετοχή, ωστόσο, εκτινάχθηκε, καθώς η εταιρεία επέκτεινε τις δραστηριότητες μείωσης του χρέους και έφτασε σε υψηλό το 1720, πριν καταρρεύσει λίγο αργότερα, για να γίνει γνωστή ως η «Φούσκα της South Sea». Η ιδιωτική τράπεζα C. Hoare & Co. λειτουργεί μέχρι σήμερα και το αξιοσημείωτο είναι ότι συνεχίζει να χρηματοδοτείται πλήρως από την οικογένεια Hoare σε απεριόριστη βάση.
Paul Tudor Jones (1954-)
Σόρταρε τη «Μαύρη Δευτέρα»
Ο Jones έχτισε την περιουσία του σορτάροντας μετοχές πριν από το Κραχ της Μαύρης Δευτέρας του 1987. Όπως παρουσιάζεται στην ταινία του 1987 «Trader», ο Jones φαίνεται ότι χρησιμοποιεί τεχνική ανάλυση και συγκρίνει ιστορικά στοιχεία γραφημάτων του S&P για να προβλέψει το επερχόμενο Κραχ. Αν και συνεχίζει να έχει καλές επιδόσεις με τον δικό του επενδυτικό όμιλο, Tudor Investment Corp., ο Jones προτιμά να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Υπάρχουν φήμες ότι αγόρασε όλα τα αντίγραφα της ταινίας, αν και το βίντεο έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο.
Jacob Michael (1894-1979)
Έκανε περιουσία κατά τον υπερπληθωρισμό στη δημοκρατία της Βαϊμάρης
Ο Εβραίος από τη Φρανκφούρτη Jacob Michael λέγεται ότι συγκέντρωσε μια τεράστια περιουσία την περίοδο της υποτίμησης του γερμανικού Papiermark. Ωστόσο, σε αντίθεση με όσους τον έχουν επισκιάσει στα ιστορικά βιβλία, έμεινε στην ιστορία. Ο Michael είχε προβλέψει την περίοδο σταθεροποίησης και υιοθέτησε αντίθετη στάση από αυτούς που πωλούσαν τις μετοχές τους. Έτσι, όταν η ζήτηση για πιστώσεις στον ιδιωτικό τομέα ανέκαμψε, βρέθηκε με τεράστια χρηματικά ποσά, τα οποία δάνειζε με πολύ υψηλά επιτόκια.
Michael Steinhardt (1940)
Αγόρασε αμερικανικά ομόλογα όταν οι αποδόσεις εκτινάχθηκαν σε υψηλά πολλών ετών, το 1981
Σε μια περίοδο που η απόδοση του 30ετούς αμερικανικού ομολόγου εκτινασσόταν στο υψηλό μιας ολόκληρης γενιάς, το 15%, το 1981, ο Michael Steinhardt είχε μια θέση «long», με μόχλευση 4 προς 1 σε κρατικά ομόλογα ΗΠΑ. Ο Steinhardt, ο οποίος θεωρούνταν χρηματιστής, διατήρησε τη συγκεκριμένη θέση για 2-3 χρόνια, παρά τα τρομερά παράπονα που δεχόταν από τους γύρω του.
John Templeton (1912-2008)
Αγόρασε τα «κατακάθια» του χρηματιστηρίου το 1939
Το 1939, ο John Templeton κάλεσε τον χρηματιστή του και του έδωσε μια ιδιόμορφη εντολή. Να αγοράσει όποια μετοχή διαπραγματεύεται κάτω από το 1 δολάριο στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια. Αφού αντέδρασε, ο χρηματιστής τον ενημέρωσε έπειτα από λίγο ότι ολοκλήρωσε την αγορά όλων των μετοχών κάτω του 1 δολαρίου που δεν ήταν χρεοκοπημένες. Και ο Templeton απάντησε: «Τις θέλω όλες. Μέχρι την τελευταία, πτωχευμένη και μη». «Βγήκε» έπειτα από τέσσερα χρόνια, αφού τετραπλασιάστηκε η αρχική επένδυση των 10.000 δολαρίων.
James Keene (1838-1913)
Αγόρασε στον «πάτο» της προγενέστερης «μεγάλης ύφεσης»
Τρία χρόνια μετά τον Πανικό του 1873,ο James R. Keene αποφάσισε να μεταβεί στη Νέα Υόρκη, με σκοπό να σαλπάρει για την Ευρώπη για διακοπές διαρκείας. Όμως, με το που έφτασε στην πόλη, παρατήρησε ότι οι τιμές των μετοχών βρίσκονταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ανάλογα με αυτά κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πανικού, και συνειδητοποίησε ότι είχε μια μεγάλη ευκαιρία. Έτσι, χρησιμοποίησε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας των 4 εκατ. δολαρίων, για να αγοράσει σχεδόν όλα τα «βαριά» χαρτιά της αγοράς. Ξεκίνησε το ταξίδι του έπειτα από 2-3 χρόνια, όντας πλουσιότερος κατά περίπου 10 εκατ. δολάρια.
capital.gr
Κι όμως, οι τακτικές του παρελθόντος, που εφευρέθηκαν κυρίως σε περιόδους κρίσης και έντονων αναταράξεων ή ιστορικών γεγονότων, δείχνουν ότι το μόνο που αλλάζει σήμερα είναι η πολυπλοκότητα των χρηματοοικονομικών εργαλείων.
«Αν όλο το παιχνίδι είχε να κάνει με το τι έγινε στο παρελθόν, τότε οι πιο πλούσιοι άνθρωποι θα ήταν βιβλιοθηκάριοι», έχει πει πολύ εύστοχα ένας εκ των κορυφαίων επενδυτών, ο Warren Buffett. Ωστόσο, ο Buffett απευθυνόταν στις επενδυτικές πρακτικές και στην πιθανότητα επανάληψής τους. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά που μπορεί να μάθει κανείς εξετάζοντας τα τελευταία 300 χρόνια των επενδυτικών «θαυμάτων»...
ΤΑΥΡΟΙ
Henry Hoare (1677-1725) Απέφυγε επιτυχώς τη «φούσκα της south sea company»
Την ώρα που ολόκληρος ο κόσμος συμμετείχε εν αγνοία του σε μια από τις, όπως αποδείχθηκε, μεγαλύτερες χρηματοοικονομικές γκάφες όλων των εποχών, η C. Hoare & Co. (την οποία διοικούσε ο Henry Hoare) κέρδισε 20.000 δολάρια (περίπου 4.700 ουγκιές χρυσού) σε διάστημα 6-7 μηνών. Η South Sea Company ήταν μια βρετανική εταιρεία συμμετοχών, που ιδρύθηκε με σκοπό τη μείωση του δημόσιου χρέους και είχε μονοπώλιο στις εμπορικές συναλλαγές με τη Νότια Αμερική.
Όταν ιδρύθηκε, η Βρετανία είχε εμπλακεί στον πόλεμο της Ισπανίας και η Ισπανία είχε τον έλεγχο της Νότιας Αμερικής. Συνεπώς, δεν υπήρχε καμία ρεαλιστική προοπτική για την εταιρεία να εκμεταλλευτεί το μονοπώλιο. Η μετοχή, ωστόσο, εκτινάχθηκε, καθώς η εταιρεία επέκτεινε τις δραστηριότητες μείωσης του χρέους και έφτασε σε υψηλό το 1720, πριν καταρρεύσει λίγο αργότερα, για να γίνει γνωστή ως η «Φούσκα της South Sea». Η ιδιωτική τράπεζα C. Hoare & Co. λειτουργεί μέχρι σήμερα και το αξιοσημείωτο είναι ότι συνεχίζει να χρηματοδοτείται πλήρως από την οικογένεια Hoare σε απεριόριστη βάση.
Paul Tudor Jones (1954-) Σόρταρε τη «Μαύρη Δευτέρα»
Ο Jones έχτισε την περιουσία του σορτάροντας μετοχές πριν από το Κραχ της Μαύρης Δευτέρας του 1987. Όπως παρουσιάζεται στην ταινία του 1987 «Trader», ο Jones φαίνεται ότι χρησιμοποιεί τεχνική ανάλυση και συγκρίνει ιστορικά στοιχεία γραφημάτων του S&P για να προβλέψει το επερχόμενο Κραχ. Αν και συνεχίζει να έχει καλές επιδόσεις με τον δικό του επενδυτικό όμιλο, Tudor Investment Corp., ο Jones προτιμά να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Υπάρχουν φήμες ότι αγόρασε όλα τα αντίγραφα της ταινίας, αν και το βίντεο έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο.
Jacob Michael (1894-1979) Έκανε περιουσία κατά τον υπερπληθωρισμό στη δημοκρατία της Βαϊμάρης
Ο Εβραίος από τη Φρανκφούρτη Jacob Michael λέγεται ότι συγκέντρωσε μια τεράστια περιουσία την περίοδο της υποτίμησης του γερμανικού Papiermark. Ωστόσο, σε αντίθεση με όσους τον έχουν επισκιάσει στα ιστορικά βιβλία, έμεινε στην ιστορία. Ο Michael είχε προβλέψει την περίοδο σταθεροποίησης και υιοθέτησε αντίθετη στάση από αυτούς που πωλούσαν τις μετοχές τους. Έτσι, όταν η ζήτηση για πιστώσεις στον ιδιωτικό τομέα ανέκαμψε, βρέθηκε με τεράστια χρηματικά ποσά, τα οποία δάνειζε με πολύ υψηλά επιτόκια.
Michael Steinhardt (1940)Αγόρασε αμερικανικά ομόλογα όταν οι αποδόσεις εκτινάχθηκαν σε υψηλά πολλών ετών, το 1981
Σε μια περίοδο που η απόδοση του 30ετούς αμερικανικού ομολόγου εκτινασσόταν στο υψηλό μιας ολόκληρης γενιάς, το 15%, το 1981, ο Michael Steinhardt είχε μια θέση «long», με μόχλευση 4 προς 1 σε κρατικά ομόλογα ΗΠΑ. Ο Steinhardt, ο οποίος θεωρούνταν χρηματιστής, διατήρησε τη συγκεκριμένη θέση για 2-3 χρόνια, παρά τα τρομερά παράπονα που δεχόταν από τους γύρω του.
John Templeton (1912-2008)Αγόρασε τα «κατακάθια» του χρηματιστηρίου το 1939
Το 1939, ο John Templeton κάλεσε τον χρηματιστή του και του έδωσε μια ιδιόμορφη εντολή. Να αγοράσει όποια μετοχή διαπραγματεύεται κάτω από το 1 δολάριο στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια. Αφού αντέδρασε, ο χρηματιστής τον ενημέρωσε έπειτα από λίγο ότι ολοκλήρωσε την αγορά όλων των μετοχών κάτω του 1 δολαρίου που δεν ήταν χρεοκοπημένες. Και ο Templeton απάντησε: «Τις θέλω όλες. Μέχρι την τελευταία, πτωχευμένη και μη». «Βγήκε» έπειτα από τέσσερα χρόνια, αφού τετραπλασιάστηκε η αρχική επένδυση των 10.000 δολαρίων.
James Keene (1838-1913) Αγόρασε στον «πάτο» της προγενέστερης «μεγάλης ύφεσης»
Τρία χρόνια μετά τον Πανικό του 1873,ο James R. Keene αποφάσισε να μεταβεί στη Νέα Υόρκη, με σκοπό να σαλπάρει για την Ευρώπη για διακοπές διαρκείας. Όμως, με το που έφτασε στην πόλη, παρατήρησε ότι οι τιμές των μετοχών βρίσκονταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ανάλογα με αυτά κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πανικού, και συνειδητοποίησε ότι είχε μια μεγάλη ευκαιρία. Έτσι, χρησιμοποίησε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας των 4 εκατ. δολαρίων, για να αγοράσει σχεδόν όλα τα «βαριά» χαρτιά της αγοράς. Ξεκίνησε το ταξίδι του έπειτα από 2-3 χρόνια, όντας πλουσιότερος κατά περίπου 10 εκατ. δολάρια.
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου