10 Αυγ 2013

Friends: η σειρά που μας έμαθε ότι οι φίλοι είναι πάνω απ' όλα

 “Το Friends αναφέρεται σε μια περίοδο της ζωής σου, όπου οι φίλοι σου είναι η οικογένεια σου και από τη στιγμή που αποκτάς δική σου οικογένεια, αυτή η ανάγκη παύει να υπάρχει”
Κι εσύ έχεις κλειδί από το σπίτι των Friends
από το Μάνο Μίχαλο

 “Το Friends αναφέρεται σε μια περίοδο της ζωής σου, όπου οι φίλοι σου είναι η οικογένεια σου και από τη στιγμή που αποκτάς δική σου οικογένεια, αυτή η ανάγκη παύει να υπάρχει”. Με αυτή την ατάκα η Marta Kauffman, διέψευσε πριν από λίγο καιρό μια ακόμη φήμη περί κινηματογραφικού reunion του Ρος, της Ρέιτσελ, του Τσάντλερ, της Μόνικα, της Φοίβης και του Τζόι, ρίχνοντας ρεαλιστικά και ωμά τις ελπίδες μας στο έδαφος και αφήνοντας μας να ξεροσταλιάζουμε κάθε σαββατοκύριακο στο STAR βλέποντας ξανά και ξανά τα ίδια επεισόδια.

Όμως, η μία εκ των δημιουργών (ο άλλος ήταν ο David Crane) του πιο αγαπημένου sitcom των τελευταίων δεκαετιών, έχει δίκιο. Δεν θα μπορούσες να δεις πάλι τα Friends σε κάτι καινούριο. Εκτός του ότι θα έπρεπε να αντέξεις στην εικόνα των απανωτών μπότοξ της Τζένιφερ Άνιστον και της Κόρτνεϊ Κοξ, θα έπρεπε να βρεις και κοινά σημεία μαζί τους. Δύσκολο. Ούτε εσύ, ούτε εκείνοι είναι πια ανέμελοι. Άλλωστε, αν κάνεις ένα γρήγορο υπολογισμό θα μετρήσεις 9 χρόνια από το τελευταίο φιλί του Ρος με τη Ρέιτσελ και 19 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση των 6 πιο αγαπημένων χαρακτήρων της σύγχρονης ποπ κουλτούρας.

Η επιτυχία των οποίων δεν πάτησε ούτε πάνω στη διασημότητα των ηθοποιών (το 1994 κανείς δεν ήξερε ποιοι είναι αυτοί οι τύποι που γίνονταν μούσκεμα στο σιντριβάνι, τραγουδώντας “I ll be there for you”, ένας στίχος που στις πρώτες σεζόν φαινόταν ακόμη και παράταιρος, καθώς οι σχέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες δεν είχαν αναπτυχθεί, δεν είχαμε δει flash backs, δεν είχαν περάσει από έρωτες, χωρισμούς και θύελλες, αλλά χρονιά με τη χρονιά και από The One σε The One επεισόδιο, εκείνοι δένονταν μπροστά στις κάμερες κι εσύ νόμιζες ότι είχες κλειδί για το σπίτι του Τσάντλερ και της Μόνικα.
 
Και ήταν τέτοιο το δέσιμο, η έννοια της παρέας που έβγαζε η συγκεκριμένη σειρά, που δεν σε ένοιαζαν οι φουσκωμένοι τραπεζικοί λογαριασμοί των ηθοποιών. Το ότι ξεκίνησαν με αμοιβή 22.000 δολάρια ανά επεισόδιο και στις δύο τελευταίες σεζόν έφτασαν το 1.000.000 δολάρια, ήταν κάτι που δεν σε ενοχλούσε. Τα άξιζαν και οι έξι, τα άξιζαν γιατί πάνω από όλα περνούσες καλά μαζί τους, έβλεπες ότι ακόμη και χαρακτήρες όπως ο Τζόι και η Φοίβη, δύσκολοι στον έρωτα, δεν είχαν κανένα απωθημένο, κανένα κόμπλεξ, γιατί είχαν φίλους και αυτό ήταν αρκετό.



Σε κάθε επεισόδιο, έβλεπες ή ήθελες να βλέπεις εσένα και τη δική σου παρέα. Τον εφηβικό έρωτα, τα μπερδέματα, τις (εξαιρετικά γραμμένες) ατάκες των αντρών που πρέσβευαν το χιούμορ μιας καθαρής αντρικής φιλίας, τις ανασφάλειες των γυναικών και πως αυτές εξισώνονταν μέσα στην τριάδα της Ρέητσελ, της Μόνικα και της Φοίβης, το σπίτι που ήταν πάντα ανοιχτό, οι παρεξηγήσεις και οι διαφωνίες που στο τέλος έβρισκαν τη λύση τους. Και γέλιο, πολύ γέλιο. Μια σειρά που δεν στάθηκε σε σκηνικά, σε εξωτερικές παραγωγές υψηλού κόστους, αλλά κέρδισε κατά κράτος το τηλεοπτικό κοινό, επειδή του θύμισε για 10 χρόνια, ότι οι φίλοι γελάνε πολύ. Και όταν βλέπεις μια παρέα να γελάς, ακόμη και αν κάθεσαι στο διπλανό τραπέζι πίνοντας τον καφέ σου, μόνος σου, θα γελάσεις κι εσύ, αν πιάσεις το αστείο.

Δεν έχει σημασία, να πούμε εδώ για τα 63 βραβεία στα οποία ήταν υποψήφια η σειρά, τα 2 εκατομμύρια δολάρια που κόστιζαν τα 30’’ στο τελευταίο επεισόδιο, ούτε καν για τα 52.5 εκατομμύρια ζευγάρια μάτια που παρακολούθησαν το finale, που περίμεναν ως το τέλος για να δουν αν η Ρέητσελ και ο Ρος θα είναι μαζί και αν η παρέα θα συνεχίσει καλά τη ζωή της. Γιατί, αυτό ακριβώς καθορίζει την πραγματική φιλία: το να θες συνεχίσει ο άλλος να είναι καλά, ακόμη και αν για κάποιο λόγο δεν προχωράτε πλέον παρέα. Τα Friends αυτό το τέλος άφησαν.
Δεν κλείσανε με κάτι συνταρακτικά ανατρεπτικό στο σενάριο, δεν είχαν κάποια έκπληξη, δεν άφησαν υπόσχεση ότι θα επιστρέψουν ξανά. Άφησαν ένας-ένας τα κλειδιά, βγήκαν από την πόρτα και έφυγαν. Σαν φίλοι.

Ο Chandler, o Ross και ο Joy είναι τα καλύτερα παιδιάαπό τον Ηλία Αναστασιάδη

Chandler Bing, το αλατοπίπερο των Friends

Χωρίς αυτό να μεταφράζεται απαραίτητα και στην πραγματικότητα της σειράς, ο Chandler, αυτός ο τύπος που τρέφεται κυρίως με (αυτο-)σαρκασμό, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του καναπέ που χωρά και τα έξι Φιλαράκια. Κάτι σαν ένας ροοστάτης ή τουλάχιστον όχι άλλος ένας χαρακτήρας σκέτου χαβαλέ. Παρότι ο πιο ορθολογιστής της παρέας, μπορούσε ανά πάσα (άβολη) στιγμή να γκρεμίσει ό,τι έχτιζε για ώρες καθαρού τηλεοπτικού χρόνου με το κάπως σοβαρό προφίλ του. Το όπλο που τον πρόδιδε συχνότερα από τα άλλα ήταν το ιδιαίτερο χιούμορ του. Καμιά φορά παραήταν ιδιαίτερο, αλλά δεν παραήταν χιούμορ.

Οι δύο σχέσεις που καθόρισαν το ρόλο του στη σειρά ήταν κι αυτές ορθολογικές. Αρχικά, ήταν η σχέση του με τον συγκάτοικο Joey. Όπου Joey, βάζεις ό,τι πιο διαμετρικά αντίθετο στον Chandler. Στο σπίτι τους, εκτός από το γιν και το γιανγκ, αλληλοσυμπληρώνονταν η παιδική αφέλεια-αγνή καρδιά του Joey με τον διαβασμένο και σίγουρα πιο σοβαρό Chandler, αλλά κι ένας ορκισμένος γυναικάς με έναν μάλλον διστακτικό με το άλλο φύλο τύπο. Κι εδώ έρχεται η δεύτερη σχέση που καθόρισε τον Chandler, αλλά και τη σειρά.

Ο γάμος με την πρώην κολλητή του, Monica, ήταν μια 100% τσαντλερική επιλογή. Ασφαλής, με έναν άνθρωπο που ξέρει απέξω κι ανακατωτά, σχέση με μηδενικά περιθώρια ρίσκου, που μοιραία θα έφτανε μέχρι το τέλος και μάλιστα θα ολοκληρωνόταν επικά με τα δίδυμα που υιοθετούσε -με κόπο- το ζευγάρι στο τέλος της σειράς.


Γιατί βρέχει πάντα πάνω από τον Ross Geller;

Ο Ross Geller και η τύχη ήταν πολύ συχνά στη σειρά σε δύο διαφορετικούς, παράλληλους δρόμους, που δεν θα συναντιόντουσαν ποτέ. Αυτή είναι μια αλήθεια που διαπιστώνεται από την αρχή ως το τέλος της σειράς. Από τον 3ετή γάμο του με την Carol ο οποίος έληξε άδοξα όταν η ίδια ανακάλυψε και του ανακοίνωσε ότι δεν την ενδιαφέρουν πια οι άντρες μέχρι τη 'σκληρή' εμπειρία του Ross με τα κέντρα solarium στη δέκατη και τελευταία σεζόν.

Ο Ross, πατέρας του Ben τον οποίο απέκτησε με την Carol, έκανε συνολικά 3 γάμους, παίρνοντας ισάριθμα διαζύγια. Φυσικά, η πιο σημαντική του στιγμή στο 'Friends' ήταν ο γάμος του με την Rachel, με την οποία έφτιαξαν ένα από τα πιο αγαπημένα τηλεοπτικά ζευγάρια της ιστορίας.
Αν έπρεπε να κερδίσει οπωσδήποτε έναν τίτλο εντός της εξάδας των πρωταγωνιστών, ο Ross θα φλέρταρε έντονα με αυτόν του πιο γραφικού –μάλλον φταίει το πάθος του για την Παλαιοντολογία(!!!)- ή του πιο user friendly. Με μπόλικες δόσεις και ξεσπάσματα παράπονου, ο Ross ήταν ένας βαθιά mainstream τύπος (από το μαλλί και το ντύσιμο μέχρι τα άσ(χ)ημα παιδικά χρόνια) που προσπαθούσε να τα εξηγήσει όλα με τη λογική (του).

Πάντως, οι άντρες τον χειροκρότησαν νοερά και οι γυναίκες τσιμπήθηκαν μαζί του, βλέποντας πώς στάθηκε σε κάθε μεγάλο έρωτα της ζωής του. Ακόμη και σε αυτόν με την θεόξινη Αγγλίδα Emily, για την οποία κατάργησε για αρκετό καιρό τις αποστάσεις. Εντάξει, πολλοί από εμάς κάναμε ευαγγέλιο το 'We were on a break', αλλά ας μην το συζητήσουμε τώρα αυτό.
Joey Tribbiani και τα μυαλά (ποια μυαλά;) στα κάγκελα



Ο Joey Tribbiani έχει φανατικούς οπαδούς. Έχει φανατικούς υποστηρικτές και ακόλουθους. O Joey Tribbiani είναι τρόπος και στάση ζωής. Αρκετά έξυπνος και με το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο μυαλού ώστε να μην θεωρηθεί χαζός, ο Joey είχε τον τρόπο του: να ρίχνει γυναίκες, να κάνει καριέρα ως ηθοποιός σε σαπουνόπερα, να γίνεται αγαπητός παντού και πάντα, να κυκλοφορεί με μια γαλοπούλα στο κεφάλι, να διαλύει όλους τους κώδικες του τακτ και των καλών τρόπων, να είναι φίλος και αδερφός με τους κολλητούς του. Α, και να κερδίζει στο φούσμπαλ.

Είδωλο στις Η.Π.Α. ως δόκτωρ Drake Ramoray, ο Joey ήταν μέγιστος λάτρης του φαγητού ενώ μας ξένισε –ευτυχώς για λίγο- με το ειδύλλιο με τη Rachel στην τελευταία σεζόν, που ευτυχώς δεν ‘έπιασε’. Άλλωστε, ο ίδιος θα μπορούσε να κάνει τα πάντα για την παρέα του. Τα πάντα εκτός απ’ το να τη διαλύσει.

Μπορεί η σεξουαλική του ζωή να παρουσιάζεται ως πάνω από το μέσο όρο έντονη, αλλά ο Joey δεν μπήκε ποτέ βαθιά σε μια σχέση, αφού πάντα θεωρούσε αυτά τα πράγματα λίγο καταθλιπτικά. Και ωραίος και γυμνασμένος και καλό παιδί, δεν θα μπορούσε και δεν ήταν ο πιο διαβασμένος χαρακτήρας που είδες στη ζωή σου, παρότι συχνά πυκνά ανέφερε το κόλλημά του με τον Stephen King και τη ‘Λάμψη’ του.

Νόμιζες πως δεν θα γράψουμε λέξη για το trademark ‘How You Doin’?’; Τι θα έλεγες για ένα ολόκληρο κεφάλαιο;


"How you doin’": Μια κοινωνική ανάλυση 




Υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικοί και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας τρόποι να την πέσεις σε μια γυναίκα και αυτός του παμμέγιστου Joey Tribbiani, δηλαδή ένας με αποδείξεις επιτυχημένος. Το μακρόσυρτο |How you doin’?" με όλη τη λευκότητα του χαμόγελου του Joey και όλο το υπονοούμενο του χρώματος της φωνής που της έβαζε αμέσως σε πονηρό mood ήταν το διαβατήριό του για να κοιμηθεί τουλάχιστον με πέντε-έξι φορές περισσότερες γυναίκες απ' όσες οι Chandler και Ross μαζί.

Αυτές οι τρεις λέξεις είχαν ξεκάθαρο αποτέλεσμα και σουξέ, ακριβώς επειδή έβγαιναν από το στόμα του Joey. Αν τολμήσω ως άντρας να πλησιάσω μια γυναίκα σε ένα μπαρ με αυτές τις λέξεις και το σωστό ύφος που τις συνοδεύει, εκτός από σίγουρη χυλόπιτα, ενδέχεται –στην καλύτερη- να φύγω και μ' ένα χαμόγελο, αν το κορίτσι αναγνωρίσει την τεχνική Tribbiani. Κατά τ' άλλα, θα γίνω ρεζίλι.
Προσεγγίζοντας κοινωνικά την ατάκα και έχοντας πάντα στο μυαλό ότι μιλάμε για έναν fiction χαρακτήρα, οι λέξεις κάνουν τόσο απόλυτο ταίρι με το πρόσωπο που της λέει που τα ποσοστά πιθανότητας επιτυχίας εκτοξεύονται. Άλλωστε, ο Joey δεν είναι ένας αφελής τυπάκος.

Ή ακόμη κι αν δεν ισχύει αυτό, είναι ένας αφελής τυπάκος, με ωραίο χαμόγελο, γενικότερα ομορφονιός, γυμνασμένος και ηθοποιός. Και ζει στην Αμερική όπου αρκετοί τον αναγνωρίζουν από τη σειρά 'Days of Our Lives'. Ε, πόσα παραπάνω χρειάζονται, νομίζεις, για να βρει sex partner ένας άνθρωπος;

Το συμπέρασμα είναι πως, ναι, αν είσαι κλώνος του Joey Tribbiani και ζεις στην Αθήνα, στην Καρδίτσα, στα Χανιά, στο Βουκουρέστι, στη Βιέννη ή στο Ρέικιαβικ, το "How You Doin’?" θα σου εξασφαλίσει μερικά μη μοναχικά βράδια. Αν δεν είσαι κλώνος του Joey, μπορείς να δεις το παρακάτω βίντεο και να διασκεδάσεις με την ψυχή σου (όσο αυτός ρίχνει τα κορίτσια όπως η μπάλα του μπόουλινγκ σωριάζει τις κορίνες). Win για σένα, win και γι' αυτόν η κατάσταση. Α, ναι, win και για (όλα) τα κορίτσια.


Star Channel, να σου πούμε κι ένα ευχαριστώΑν αναλογιστείς τόσο την ίδια τη σειρά και το τεράστιο impact της στο προσωπικό μας pop culture που αρχίσαμε να χτίζουμε από τα τέλη των 90s και μετά, όσο και το δρόμο που μας άνοιξε για να γνωρίσουμε τον κόσμο της αμερικάνικης τηλεόρασης –θα ήταν ψέμα να πουν περισσότεροι από 2 στους 100 Έλληνες ότι έβλεπαν φανατικά ξένες σειρές που δεν προβάλλονταν στην Ελλάδα, πριν 'Τα Φιλαράκια'-, προκύπτει ότι χρωστάμε ένα τεράστιο ευχαριστώ στο Star που έφερε τη σειρά στους δέκτες μας, με περίπου 4 χρόνια καθυστέρηση από το ξεκίνημά της στις Η.Π.Α.

Οφείλουμε ένα ευχαριστώ τόσο μεγάλο όσο και η πρόταση που μόλις ακολούθησε.

Τίμιο όσο ελάχιστα κανάλια, το STAR συνεχίζει ακόμα τις επαναλήψεις των 'Friends', έχοντας μαρκάρει στη συνείδησή μας ως ξεχωριστή τηλεοπτική ζώνη αυτά τα μεσημέρια του Σαββατοκύριακου εδώ και 15 χρόνια. Δεν έχει σημασία πόσες φορές έχουν παίξει ολόκληροι οι δέκα κύκλοι της σειράς. Σημασία έχει το φιλότιμο του καναλιού να φτιάχνει συνέχεια καινούργια trailers για μια σειρά που έχει και έχουμε 'λιώσει'. Αυτό δείχνει σεβασμό στον τηλεθεατή και τη σειρά και ήρθε η ώρα να τον ανταποδώσουμε στο κανάλι.

Το ίδιο ευχαριστώ θα στέλναμε και στο MEGA, αν δεν αποφάσιζε άξαφνα ένα ωραίο καλοκαίρι πως είδαμε αρκετό 'Ρετιρέ', σταματώντας τις επαναλήψεις του.


Γιατί τα κορίτσια από τα Friends είναι οι φίλες που πάντα θα θέλαμε να είχαμεαπό τη Νίκη Χάγια


Ρώτησα πρόσφατα τον Dark Tyler (ξέρεις αυτόν το τύπο που γράφει για σειρές και NFL στο oneman.gr) τη γνώμη του για την κοριτσοπαρέα των "Friends" και μου απάντησε μονολεκτικά: "αδιάφορες". Ε, όχι ρε φίλε και αδιάφορες.

Διαφωνώ καθέτως, οριζοντίως, διαγωνίως και ό,τι άλλο έχεις σε πορεία βάλ' το. Η Rachel, η Phoebe και η Monica ήταν οι πιο κουλ φιλενάδες που έχω γνωρίσει ποτέ μου. Είναι τα κορίτσια της διπλανής πόρτας, οι αδερφές που θα ήθελες να έχεις, οι κολλητές που δεν θα έκανες ρούπι χωρίς. Αληθινές, προσιτές και με χιούμορ.

Ως κορίτσι που σπάνια έκανα παρέα με άλλα κορίτσια και πήγαινα σε πιτζάμα πάρτι με φιλενάδες, τολμώ να πω πως με όλες - ακολουθεί βαρύγδουπη δήλωση - θα πήγαινα διακοπές μαζί τους. "Ακόμα και με τη Monica;", θα ρωτήσεις. Μάλιστα, ακόμα και με τη Monica. Να την έχω να μου στρώνει το κρεβάτι και να μου φωνάζει που δεν έβγαλα την πετσέτα έξω για να στεγνώσει. Όμως ας αναλύσουμε λιγάκι το χαρακτήρα αυτής της τριάδας.

H Monica είναι η υστερική φίλη που τα πάντα θέλει να γίνονται όπως τα έχει σκεφτεί στο μυαλό της. Είναι τελειομανής και ψυχαναγκαστική. Στην καλύτερη περίπτωση σου θυμίζει τη μάνα σου, στη χειρότερη σου θυμίζει πάλι τη μάνα σου. Είναι οικογένεια. Ξέρεις πως πάνω της μπορείς να στηριχθείς. Είναι αυτή που θα γυρίσεις να αναζητήσεις όταν ο γκόμενος θα σε παρατήσει, γιατί μαζί θα ανάψετε φωτιά και θα κάψετε όλες τις κοινές φωτογραφίες που είχες μαζί του και θα τον βρίζετε μέχρι το πρωί. Σε κάνει να αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου. Άσε που μαγειρεύει και καλά.


Από την άλλη μεριά, η Rachel είναι ακριβώς τα αντίθετα. Είναι αυτή που θα έρθει σε σένα. Σε κάνει να αισθάνεσαι δυνατή, γιατί πολύ απλά εκείνη είναι ευάλωτη και χαζή. Είναι η ωραία της παρέας. Αυτή που θέλει ο αδερφός σου και ο φίλος του αδερφού σου. Μια αιώνια φοιτήτρια, που τελειώνει το πανεπιστήμιο, μετά θέλει μεταπτυχιακό, να κάνει και ένα master, γιατί όχι και ένα phd, αλλά Παναγιά βοήθα να μην πιάσει δουλειά. Όχι γιατί δεν θα είναι καλή στη δουλειά της, αλλά γιατί θα ερωτευτεί το αφεντικό της και θα ζει το δράμα της. Μαζί σου.

Όσο και να ακούγεται περίεργο η πιο νορμάλ είναι η Phoebe και ας είναι το "smelly cat" το μεγάλο της σουξέ. Και ας ασελγεί πάνω στην κιθάρα. Και ας είναι σαν να έχει ανακατέψει παραισθησιογόνα μαζί με τα δημητριακά της το πρωί. Μέσα από όλη αυτήν την επιφανειακή τρέλα, το κορίτσι με τα ξανθά μαλλιά είναι ένα βαθιά ευαίσθητο άτομο, που κατ' επιλογή έχει γίνει η κουκουρούκου της παρέας. Άρα είναι και έξυπνη.

Τώρα που το σκέφτομαι, αυτές οι τρεις θα μπορούσαν να είναι μία γυναίκα σε διάφορα στάδια της ζωής της. Rachel στα νιάτα της, Monica στα μεσήλικά της και Phoebe στα γεράματα (τότε που θέλεις να πάρεις το εφάπαξ και να αρχίσεις τις κρουαζιέρες στα νησιά).

Ε, όχι ρε Tyler δεν είναι αδιάφορα τα κορίτσια. Είναι πολύ περισσότερο πραγματικά απ' ότι είναι οι σουσουράδες του Sex & the City, είναι πιο κουλ από τις αγριόγατες του Beverly Hills (ξεχνιούνται οι καυγάδες της Κέλυ και της Μπρέντα;). Τολμούν να κάνουν αυτό που - έλα μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας  - όλες θα θέλαμε να κάναμε: παντρεύονται τον καλύτερό τους φίλο. Καταφέρνουν να συνυπάρχουν κάτω από την ίδια στέγη έχοντας όλες τις τρίχες στο κεφάλι τους. Και στην τελική είναι η οπτικοποιημένη απάντηση στην ερώτηση αν υπάρχει φιλία μεταξύ των γυναικών.
Φυσικά και υπάρχει. Τι; Τα Friends ήταν απλά μία σειρά;



Μας στείλατε και εμείς δημοσιεύουμεαπό την Ειρήνη Λινάκη

"Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε καμία άλλη σειρά από τότε δεν γνώρισε τόσο μεγάλη δημοσιότητα και επιτυχία. Επίσης μην ξεχνάμε πως με τα Φιλαράκια η Jennifer Aniston έγινε διάσημη και πήρε το πρώτο της βραβείο (δικαιωματικά βέβαια). Γι' αυτόν και για άλλους λόγους είναι η αγαπημένη μου ηρωίδα. Από τους άνδρες λατρεύω τον Matthew Perry (Τσάντλερ) ο οποίος έχει απίστευτο χιούμορ και αυτοσαρκασμό, στοιχεία που σε κάνουν αμέσως αν όχι να τον ερωτευτείς να τον συμπαθήσεις. Είμαι σίγουρη πως αυτή η παρέα θα μεγαλώσει γενιές και γενιές".


Σειρές που θυμίζουν τα 'Φιλαράκια' (αλλά δεν τα ξεπέρασαν ποτέ)από την Εύη Χουρσανίδη

Κάθονται κι εκείνοι σε καναπέδες, μπαινοβγαίνουν σε διαμερίσματα, ερωτεύονται, γελάνε, κλαίνε, αγαπάνε. Κι όμως δεν έφτασαν ποτέ τον Ross, τη Rachel, τον Chandler, τη Monica, τον Joey και τη Phoebe. Αυτές είναι μερικές σειρές που θυμίζουν σε κάποια σημεία τα 'Φιλαράκια' αλλά δεν κατάφεραν να τα ξεπεράσουν ποτέ.

That 70's show
Έτος: 1998 - 2006
Cast: Topher Grace, Mila Kunis, Ashton Kutcher, Danny Masterson, Laura Prepon
Η υπόθεση με μια πρόταση: Η ζωή μιας παρέας εφήβων που ζουν στη φανταστική πόλη Point Place τη δεκαετία του '70.
Γιατί θυμίζει το 'Friends': Γιατί είναι Αμερικάνικο sitcom και αφορά μια παρέα φίλων.
Γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ το 'Friends': Γιατί οι χαρακτήρες δεν ήταν τόσο καλοί, οι ηθοποιοί δεν ήταν τόσο ταλαντούχοι και τα αστεία ήταν μέτρια.

Big Bang Theory
 Έτος: 2007 - σήμερα
Cast: Johnny Galecki, Jim Parsons, Kaley Cuoco, Simon Helberg, Kunal Nayyar
Η υπόθεση με μια πρόταση: Τέσσερα geeks και μία γειτόνισσά τους αντιμετωπίζουν τη σουρεάλ καθημερινότητά τους με πάρα πολύ εγκεφαλικό χιούμορ.
Γιατί θυμίζει το 'Friends': Γιατί μένουν όλοι μαζί στην ίδια πολυκατοικία.
Γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ το 'Friends': Γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί γυναικείοι χαρακτήρες, γιατί οι πρωταγωνιστές παραείναι καρικατούρες, γιατί οι διάλογοι παραείναι σουρεάλ και γιατί ο Sheldon μιλάει υπερβολικά γρήγορα.

How I Met Your Mother
Έτος: 2005 - σήμερα
Cast: Josh Radnor, Jason Segel, Cobie Smulders, Neil Patrick Harris, Alyson Hannigan
Η υπόθεση με μια πρόταση: Ο Ted Mosby διηγείται στο γιο του και στην κόρη του την ιστορία του πως γνώρισε τη μητέρα τους.
Γιατί θυμίζει το 'Friends': Γιατί, όταν ξεκίνησε ήταν τόσο καλό και τόσο αστείο που πανηγυρίζαμε νομίζοντας πως επιτέλους ανακαλύψαμε το καινούργιο 'Friends'.
Γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ το 'Friends': Γιατί από την 4η σεζόν και μετά δε βλέπεται.
Joey
Έτος: 2004 - 2006
Cast: Matt LeBlanc, Andrea Anders, Paulo Costanzo, Jennifer Coolidge, Drea de Matteo
Η υπόθεση με μια πρόταση: Η ζωή του Joey μετά το τέλος του 'Friends'.
Γιατί θυμίζει το 'Friends': Γιατί ο Matt LeBlanc παίζει και σ'αυτή τη σειρά τον Joey Τribbiani.
Γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ το 'Friends': Η σειρά είχε τόσο χαμηλή θεαματικότητα που κόπηκε από το NBC μετά τη δεύτερη σεζόν. Το πιάσατε το υποννοούμενο.
Scrubs
Έτος: 2001 - 2010
Cast: Zach Braff, Sarah Chalke, Donald Faison, Neil Flynn, Ken Jenkins, John C. McGinley, Judy Reyes
Η υπόθεση με μια πρόταση: Πώς τα περνάνε οι ειδικευόμενοι γιατροί στα νοσοκομεία.
Γιατί θυμίζει το 'Friends': Γιατί υπάρχουν ιστορίες που συνεχίζονται από επεισόδιο σε επεισόδιο, γιατί υπάρχει κεντρικό lovestory, γιατί λένε αστεία (ή/και σαχλαμάρες).
Γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ το 'Friends': Γιατί δεν το έφτασε καν, ποτέ, ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι.
Coupling
Έτος: 2000 - 2004
Cast: Jack Davenport, Gina Bellman, Sarah Alexander, Kate Isitt, Ben Miles, Richard Coyle (σεζόν 1–3), Richard Mylan (σεζόν 4)
Η υπόθεση με μια πρόταση: Έξι τριαντάρηδες σε ερωτικές και άλλες περιπέτειες.
Γιατί θυμίζει το 'Friends': Γιατί οι κεντρικοί ρόλοι είναι τρεις άνδρες και τρεις γυναίκες.
Γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ το 'Friends': Γιατί γαλουγηθήκαμε με Αμερικάνικο χιούμορ και δεν καταφέραμε ποτέ να συνηθίσουμε τη Βρετανική προφορά.
Happy Endings
Έτος: 2011 - 2013
Cast: Eliza Coupe, Elisha Cuthbert, Zachary Knighton, Adam Pally, Damon Wayans, Jr., Casey Wilson
Η υπόθεση με μια πρόταση: Η ζωή έξι φίλων που μένουν στο Σικάγο
Γιατί θυμίζει το 'Friends': Γιατί οι κεντρικοί ρόλοι είναι τρεις άνδρες και τρεις γυναίκες.
Γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ το 'Friends': Γιατί δεν είχε γέλια-κονσέρβα και νιώθαμε συνέχεια ότι κάτι λείπει.

Μια (τελευταία) σκηνή, 300 λέξεις
από τον Ηλία Αναστασιάδη


300 χάριν οικονομίας. Οι λέξεις θα μπορούσαν το ίδιο εύκολα να είναι 3.000.

Ο Ross και η Rachel παρακολουθούν αγκαλισμένοι τους μεταφορείς να βγάζουν και τα τελευταία πράγματα από το διαμέρισμα της Monica. Λίγο πιο πέρα, κάτω από το παράθυρο ο Joey και η Phoebe στέκουν αμίλητοι. H Monica, control freak μέχρι το τέλος, δίνει οδηγίες, ενώ μαζί με τον Chandler κρατούν από ένα μωρό. Σκέφτεσαι πόσα εκατομμύρια πράγματα έχουν αλλάξει από το πρώτο επεισόδιο.

Το σπίτι είναι άδειο, "μοιάζει πιο μικρό έτσι" θα πει η Rachel στον Ross, ενώ λίγο μετά οι έξι τους μαζεύονται όρθιοι στο πάλαι ποτέ σαλόνι. Λίγες ακόμα προφορικά αναμνήσεις, χιλιάδες που ήδη τρέχουν στο μυαλό σου και αμέσως μετά η πιο συγκινητική σκηνή της σειράς. Μια σκηνή που όσες φορές κι αν τη δεις, κάτι περίεργο θα συμβεί στο στομάχι σου. Η στιγμή που ένας-ένας οι πρωταγωνιστές αφήνουν το κλειδί τους στο τραπεζάκι πριν την εξώπορτα.

Η Phoebe λέει "I guess this is it" και το νιώθεις, ΤΟ ΝΙΩΘΕΙΣ ότι όλοι τους αισθάνονται απίστευτα αμήχανα λίγο πριν το τέλος, το οριστικό τέλος της σειράς. Δεν νομίζω ότι υποκρίνονται. Βασικά, αποκλείεται να υποκρίνονται. Η καλύτερη ελληνική λέξη για την κατάστασή τους είναι 'σκασμένοι'. Αυτό που είμαι κι εγώ κάθε φορά που βλέπω αυτή τη σκηνή.

 Με την καρδιά σφιγμένη, θα κατέβουν για έναν γρήγορο καφέ –πού αλλού;- στο Central Perk, αλλά ξέρεις ότι δεν θα ξανανέβουν στο σπίτι, δεν θα πουν ούτε μισό ακόμα διάλογο, δεν θα ξαναδείς κάποιο καινούργιο αστείο που θα κάνει το κοινό να γελάσει αμερικάνικα.
 

Το πλάνο ζουμάρει στα κλειδιά των πρωταγωνιστών και μετά στην κλειστή πόρτα. Και τέλος. Ή μάλλον, πάμε πάλι από την αρχή. 1η σεζόν. Τα 'Φιλαράκια' τελειώνουν στο τελευταίο επεισόδιο της δέκατης σεζόν, αλλά ξαναρχίζουν ανά πάσα στιγμή στα προηγούμενα 235.



Εκεί που τα κλειδιά είναι ακόμα στις τσέπες του Ross, της Rachel, της Phoebe, του Chandler, της Monica και του Joey.

πηγή:cosmo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Λίγο πριν πεθάνεις…»

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν π...