Μια μάχη δύσκολη για την απόχτηση της πολυπόθητης έδρας στο ελληνικό κενοβούλιο. Μιας έδρας γλυκιάς, που το μόνο το οποίο έχει να προσφέρει στον πολυπόθητο κατακτητή της είναι μερικές χιλιάδες ευρώ μηνιαία αποζημίωση. Μιας αποζημίωσης η οποία είναι άξια να θρέψει τουλάχιστον επτά τετραμελής οικογένειες πλουσιοπάροχα.
Η μεγαλειώδης αυτή μάχη θα λάβει τέλος την 25η αυτού του μηνός του σωτήριου έτους 2015. Μια μάχη στην οποία καλούνται όλοι οι έλληνες υπήκοοι να επιλέξουν τους κοτζαμπάσηδες τους. Για να αποδίδουν τους φόρους υποτέλειας στη μεγάλη σουλτάνα της Ευρώπης την πολυχρονεμένη μας πατισάχ Άνγκελα Μέρκελ, που ο Θεός να μας κόβει χρόνια και να της δίνει Ευρώ.
Μην ημπορώντας να κάνουν αλλιώς οι φιλεύσπλαχνοι κοτζαμπάσηδες μας, καθώς τους καλούσαν τα πατριωτικά τους καθήκοντα. Επέλεξαν να συνεργαστούν με το τύραννο για τη σωτηρία του έθνους. Και αντί να ηχήσουν στα ώτα μας τα σαλπίγματα της ενότητας και της αδελφοσύνης ενάντια στο τύραννο της Ρωμιοσύνης. Σίγησαν οι καμπάνες και μαύρες πλερέζες υψώθηκαν παντού για να μας θυμίζουν καθημερινά την υποτέλεια μας.
Ότι δεν είμαστε άξιοι ούτε κορδόνια να αγοράσουμε αν δε ζητήσουμε την άδεια της μεγάλης σουλτάνα της Ευρώπης την πολυχρονεμένη μας πατισάχ Άνγκελα Μέρκελ.
Καθώς εμείς οι ίδιοι προσφερθήκαμε σαν άρνα επί το θυσιαστήριο. Να παραδώσουμε τα Ιερά και τα Όσια της πατρίδος μας. Στη δήθεν σωτηρία των επόμενων γενεών.
Των επόμενων γενεών των οποίων πρόγονοι θα είμαστε εμείς τα φρικτά βδελύγματα της φύσεως, οι ντροπές της οικούμενης. Οι κακοέλληνες όπως μας χαρακτηρίζω εγώ. Διότι μάθαμε να υπακούμε στα σουλτανικά φιρμάνια και να προσκυνάμε την πολυχρονεμένη μας πατισάχ.
Είναι βλέπεις κάποιες φορές στη νοοτροπία του λαού μας εμπρός στην αντάρα της μάχης, εμπρός στο κοινό καλό, ο ελληνικός λαός να λιγοψυχεί. Και μην ημπορώντας να κάνει αλλιώς φοβούμενος τις συνέπειες να επιζητεί διακαώς μια χείρα βοηθείας και πάντα αντί για χείρα να λαμβάνει μαχαίρα.
Μια μαχαίρα καλοακονισμένη και γυαλισμένη με την οποία ξεσκίζει τις ίδιες του τις σάρκες εμπρός στη σωτηρία του έθνους. Διότι αν κάνει κάτι διαφορετικό θα πέσει εις τους ώμους του το αιώνιον ανάθεμα…
Το έχει αποδείξει άλλωστε πολλάκις η ελληνική ιστορία πώς όποτε η Ελληνική Πολιτεία ζητούσε βοήθεια ελάμβανε μόνο διχόνοια.
Μια διχόνοια την οποία μας την έδιδαν οι πολυαγαπημένοι μας σύμμαχοι και γενικά «οι Μεγάλες Δυνάμεις» της οικουμένης.
Και όπως είναι γνωστό της πάση αυτή τη διχόνοια ο λαβών θα την πληρώσει πολύ ακριβά.
Η πληρωμή θα είναι φυσικά στο τέλος της χάρητος. Μια χάρητος κατά την οποία η αδρά βοήθεια των δανειστών μας, θα είναι άξια ώστε σε αυτό το βιλαέτι της Ευρώπης να δύναται να αποπληρώνει μισθούς και συντάξεις, των κατατρεγμένων ραγιάδων της.
Και ως ανταπόδοση αυτής της μεγάλης μαχαίρας βοηθείας, εμείς οι υποτελείς υπήκοοι αποδίδουμε τους φόρους της δεκάτης και φυσικά τα χαράτσια του έθνους. Και όλοι μαζί αναφωνούμε «σφάξε με αγά μου να αγιάσω, σφάξε με.
Καθώς δεν είμαι άξιος… και βάζω μόνο κλέφτες να με διαφεντεύουν. Και όταν αυτοί οι κλέφτες αποδημήσουν εις Κύριον, βάζω να πάρουν την θέση τους τα ίδια τα παιδιά τους, που δεν είναι άξια ούτε δυο γαιδάρων άχυρα να χωρίσουν.» Μα θα μου πείς έχουν σπουδές, διπλώματα και χαρτιά με βούλες τρανές. Και σου λέω εγώ τις ίδιες βούλες είχαν και τα γονικά τους.
Κουράστηκα να ελπίζω στο ξύπνημα αυτού του έθνους….
Ώρες ώρες σκέφτομαι μήπως είναι ανάγκη να χαθούμε από τον κόσμο να τουρκέψουμε, να εκσκοπιανιστούμε, να γερμανοποιθούμε και να αναφωνούμε με ομοβροντίες…. Δεν υπάρχει Ελλάς Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ….εμείς ραγιάδες είμαστε και ραγιάδες θα αποθάνουμε. Και να έχουμε για μπροστάρηδες το μέγα κοτζαμπάση και βεζίρη Αντώνη Σαμαρά και τον έταιρο αγά Βαγγέλη Βενιζέλο. Να αναφέρω εδώ και τη μεγάλη ελπίδα του έθνους το μπέη Αλέξη Τσίπρα όπου ΣΥΡΙΖΑ θα περάσουμε από το γκρεμό και θα μας χαντακώσει και αυτός στον αιώνα τον άπαντα.
Δε μπορώ εγώ να κατευθύνω κανενός τη γνώμη και την άποψη. Δεν είμαι άξιος ούτε την παραμικρή βοήθεια να προσφέρω, εγώ το βδέλυγμα του ελληνισμού. Το φρικτό αυτό ον της Πατρίδος. Το μόνο που ημπορώ να κάμω είναι ένα σχολιασμό. Επί ματαίως και αδίκως άλλωστε, διότι μόνο εγώ τα διαβάζω και μερικοί ακόμη παλαβοί. Ελπίζω στην Ανάσταση του Έθνους, στη Μεταμόρφωση του ραγιά σε Έλληνα. Τον επόμενο Ρήγα Φεραίο και το ΠατροΚοσμά τον Αιτωλό που θα ψυχώσουν τις καρδιές των Ελλήνων και θα εμφυσήσουν μέσα μας την πνοή της ελευθερίας. Τον άνθρωπο το οποίο θα αναφωνήσει το εμπρός αδέρφια.
Ένα άρθρο του Ηλία Μπουρμπούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου